-
我昔昆山锄白云,高轩访我麋鹿群。
我今长洲钓明月,君复过此寂寞滨。
感君相知式相好,与君谈笑开怀抱。
坐分半席白鸥沙,满目青山净如扫。
社公雨晴风作恶,村北村南花自落。
-
彭泽五株柳,清风千载馀。
顾余心乃心,修名难与俱。
所以树六柳,于焉结吾庐。
门前有流水,树下堪钓鱼。
我柳已成阴,岂不怀放归。
-
三高祠前秋水波,客来吊古悲且歌。
季鹰鲁望桑梓敬,蠡也笾豆理则那。
生为越人身相越,百计谋吴吴乃灭。
真忧乌喙将无情,兔死狗烹肝脑裂。
飘然携家湖海游,捧心人与同扁舟。
-
我来铜驼巷,葛岭重行行。
相逢话师相,皆云误苍生。
遗臭千万年,沙堤潮上横。
-
辇路土花碧,金门苾刍关。
浮海两龙起,一去亦不还。
空遗温室树,过客犹高攀。
-
宝鼎移炎祚,降王赴幽都。
遂令虎林人,得免马邑屠。
独怜金碗出,啼杀稽山乌。
-
奕奕让王宫,遥遥延陵墓。
吴侬奉烝尝,春秋几霜露。
胡为后之人,无复继高步。
-
凭高望海潮,白马还来无?
一杯吊忠魂,江风为号呼。
悲哉抉眼地,愁烟暗菭芜。
-
幽寻度香径,遐思倚琴台。
乌喙尝胆日,雉妖捧心来。
春风煽天艳,灭国轻于埃。
-
卢知州宜兴秩满以避 乱久寓无锡视同故乡今知昆山 必有怀二州风物之美赠诗言情并致颂祷
我思阳羡茶,初生如粟粒。
州人岁入贡,雷霆未惊蛰。
天荒地老今几年,春归又闻啼杜鹃。
山中灵草化荆棘,白蛇何处藏蜿蜒。
玉山先生一寸铁,欲刳妖蟆救明月。
-
陈君手持烈妇碑,劝我为作烈妇歌。
人生自古孰无死,烈妇之死名不磨。
本是东沧小家女,粉黛不施眉自妩。
父怜母惜忍违离,纳婿于家半年许。
阿爷从军气颇粗,欲杀不义奔京都。
-
中秋日玉山顾仲瑛邀翟明府份陆良贵仁秦文仲约等十人饮金粟冢上酒酣赋诗各成一首
忆昔避戎马,放棹来北山。
相逢适中秋,展席解愁颜。
安知复今夕,嘉燕得良会。
烽烟犹眯目,惨澹千里外。
卓哉山中人,旷达谁与俦。
-
泉翁爱山如爱客,到处好山皆莫逆。
脚根不涴京洛尘,面纹长带烟霞色。
奚童抱琴翁曳屦,长日山中看流水。
万松清籁响如弦,满地白云吹不起。
桂花萝月秋复春,野花幽鸟情相亲。
-
丞相楼船搥大鼓,铁骑前驱猛于虎。
纷纷鼠辈敢横行,与我官军战河浒。
落日未落悬林梢,一天杀气风骚骚。
官军纵火鼠入窟,太湖水阔阳山高。
相君贤似唐裴度,岂无将军如李愬。
-
往闻齐军夜路迷,老马前导人追随。
又闻的卢跃檀前,汉业复立西南陲。
古来良骥称有德,未有骁腾能杀贼。
将军两马驮贼来,云雾四起生风雷。
红绡帕首尔何物,霜蹄一踣成飞埃。
-
双松岁寒姿,卷石太古色。
我昔山中游,憩此松下石。
松花雪霏霏,松叶风瑟瑟。
安知此清景,相对复今日。
撑空两髯龙,还在书中室。
-
方欲题诗寄草堂,远劳移棹过沧浪。
十年同饮三江水,一笑相逢两鬓霜。
田野无人鸦种麦,漕渠通海蟹输芒。
凭君莫话悲秋事,且复持杯送夕阳。
-
淞江太湖春水生,湖边白鸥寻旧盟。
远公沽酒壮行色,坡老赋诗慰别情。
燕子日长书屋静,柳花风飏钓丝轻。
相过不负青山约,一棹夷犹两日程。
-
昆山陈伯康筑亭山巅杨边梅过之题曰玉山高处且为赋诗命郭羲仲刘景仪及余和之
神仙中人铁笛老,爱尔玉山双眼青。
玉山高处拄手杖,铁笛醉时围内屏。
天生丹穴凤为石,东望黑洋鲲出溟。
人杰地灵风物美,绝胜西蜀子云亭。
-
日斛葡萄剩有馀,一官不换只閒居。
窗含烟气虞山近,门掩秋声栗树疏。
鸿雁去来知几度,鸡虫得失竟何如!
丈夫高盖非无日,聊遣閒情赋《子虚》。
[元]
1296 年 ~ 1392 年
谢应芳的诗文全集
共 292 诗文