[元]
? ~ ?
赵雍的诗文全集
共 34 诗文
-
相思何日重相见,山远水偏长。凤弦虽断,鸾胶难接,愁满离肠。
最伤情处,鲛绡遗恨,翠靥留香。故人何在,浓阴深院,斜月幽窗。
-
我居水精宫,远游来朔方。
离家近十载,兄弟遥相望。
始见世情薄,纷纷名利场。
富贵不可期,人生难忖量。
乾坤本无私,江山叹兴亡。
-
美人如花花不如,翠滑难胜碧玉梳。道修且阻无音书,蛾眉长颦未曾舒。
春风吹衣裳,黯然泪沾襟。莺啼出无心,转添愁海深。
窗前红梅花,落尽不可簪。玉台明镜如秋水,疑有人间两西子。
美人未可彫朱颜,朱颜但愿长如此。
-
孟春之月春始和,陌头柳色黄如鹅。
落梅纷纷稍觉多,白日炯炯曜绮罗。
曜绮罗,日渐长,春风庭院花草香。
十六初过上元节,家家女儿结羊肠。
含情暗卜心自语,何时得似双鸳鸯。
-
去年美人未还家,绿窗青春桃始花。桃花今年只依旧,美人别后长咨嗟。
芳心欲传向谁愬,卷却罗袖弹琵琶。琵琶声哀思欲绝,衣上啼痕几时灭。
共君别久胡不来,菱花宝镜生尘埃。君隔扬子江,妾居黄金台。
台虽高,望无极,人万里兮天咫尺。春水绿波春草碧,来鱼去雁无消息。
日既暮兮月色寒,相思如梦彫朱颜。青灯炯炯照不寐,揽衣起坐空愁叹。
-
月明如水侵衣湿,台榭沈沈秋夜长。
坐久高僧禅语罢,澹然相对玉簪香。
-
夜深庭院寂无声,明月流空万影横。
坐对荷花两三朵,红衣落尽秋风生。
-
邕邕鸣雁复南征,十载栖迟在帝京。
黄叶未零寒未应,秋声偏动故乡情。
-
牵牛河东织女西,相望千古几时期。
夜深只恐天轮转,地底相逢未可知。
-
绿阴庭院碧窗纱,半卷珠帘映晚霞。
芳草萋萋春寂寂,东风吹堕落残花。
-
高卷珠帘日渐长,梅花庭院雪飘香。
闲倚阑干看新柳,不知谁为染鹅黄。
-
独坐对明月,遥遥千古情。
西风两三日,庭树已秋声。
-
初月纤纤照露台,枉将瓜果闹婴孩。
今宵自有经年约,何暇闲情送巧来。
-
月明如水侵衣湿,台榭沉沉秋夜长。
坐久高僧禅语罢,淡然相对玉簪香。