-
颜如花,肤如雪,秋水双眸面如月。
千里相思不相见,当时却恨轻离别。
美人美人颦蛾眉,绿窗寂寂春风微。
巫山梦断君何处,化作朝云缥缈飞。
-
别久渐生愁。知为音书苦未收。此际多情应盼我,凝眸。带得啼痕上小楼。
举止忒风流。只在城南绿水头。咫尺蓝桥重欲见,无由。两地相思甚日休。
-
春草萋萋绿渐浓。梨花落尽晚来风。试问相逢何处好,小楼东。
朱箔影移无限恨,玉箫声转曲将终。独倚阑干谁是伴,月明中。
-
画角声残,金炉香袅。长空淡淡连芳草。朱帘半卷晚霞明,塞雁无情音信杳。
雨散云收,离多会少。相思真个令人老。不须惆怅且开怀,一樽满引愁如扫。
-
枝上流莺千啭巧。好梦方成,又把人惊觉。临镜慵妆眉淡扫。罗衣宽尽腰肢小。
别久啼多音信少。应是娇波,不似当年好。帘卷东风深院悄。落红满地和芳草。
-
颜色如花肌似雪。娇眼传波,密意曾低说。罗带同心愁未结。情多不忍成轻别。
别后相思心更切。异日重逢,镜里花难折。宝篆香消烟渐歇。玉箫吹彻黄昏月。
-
西风声萧萧,愁来如梦寐。
乡关万里遥,兄弟何时会。
迟此相见期,真以日为岁。
别来经八霜,朱颜久憔悴。
人生宇宙间,名利何足计?
-
袅袅秋风动客怀,啾啾猿鹤苦相催。
鲁侯不遇关天意,臧氏焉能沮我才。
万里驱驰离旧国,十年奔走在尘埃。
吴兴山水何清远,一棹扁舟归去来。
-
纷纷落花飘,美人在何许?
相思杳如梦,寂莫春已暮。
一别久不见,一往久不还。
相望虽咫尺,如隔千万山。
-
新绿成阴,落红如雨春光晚。当年谁与种相思,空羡双飞燕。寂寞幽窗孤馆。念同游、芳郊秀苑。香尘随马,细草承轮,都成肠断。
别久情深,几时重约闲庭院。高楼终日卷珠帘,极目愁无限。莫恨蓝桥路远。有心时、终须再见。休教长怨,镜里孤鸾,箧中团扇。
-
翠锁蛾眉别恨浓。罗衣初试怯春风。相思只为两西东。
帘卷玉钩云淡淡,香消金鸭雨蒙蒙。此情都在不言中。
-
杨柳楼台锁翠烟。杨花帘幕扑香绵。佳人何处隔江山。
芳草已生千里恨,玉笙吹彻五更寒。夜深和泪倚阑干。
-
落尽杨花满地春。绿阴如染净无尘。日长庭院掩重门。
斜坠金钗云半亸,淡妆香脸粉轻匀。相思偏是少年人。
-
五陵衣马恣轻肥。竞新奇。亦何为。混处贤愚,谁与辨雄雌。任尔刺天何足道,终不肯、羡群飞。
燕山花落暮春时。杜鹃啼。劝谁归。耿耿孤忠,惟有此心知。天赋我才还有用,应不至,负心期。
-
仙肌香润玉生寒。悄无言。思绵绵。无限柔情,分付与春山。青鸟能传云外信,凭说与,带围宽。
花梢新月几时圆。再团圞。是何年。可是当初,真个两无缘。极目故人天际远,多少恨,凭阑干。
-
乳燕交飞,晓莺轻啭花深处。画堂帘幕卷东风,晴雪飘香絮。犹记当时院宇。悄寒轻、梨花暮雨。绣衾同梦,鸳枕双敧,绿窗低语。
春已阑珊,落红飘满西园路。强拈针线解春愁,只是无情绪。无柰年华暗度。黛眉颦、柔肠万缕。章台人远,芳草和烟,萋萋南浦。
-
春色去何急,春去尚微寒。满地落花芳草,渐觉绿阴圆。马足车尘情味,暑往寒来岁月,扰扰十余年。赢得朱颜老,孤负好林泉。
宝装鞍,金作镫,玉为鞭。须臾得志,纷华满眼纵相谩。功名自来无意,富贵浮云何济,于我亦徒然。万事付一笑,莫放酒杯乾。
-
恨匆匆赋别,回首望,一长嗟。记执手临流,迟迟去马,浩浩平沙。此际黯然肠断,柰一痕、明月两天涯。南去孤舟渐远,今宵宿向谁家。
别来旬日未曾过,如隔几年华。纵极目层崖,故人何处,泪落兼葭。聚散古今难必,且乘风、高咏木兰花。但愿朱颜长好,不愁水远山遐。
-
春寂寂。重门半掩梨花雪。梨花雪。芳心如醉,暗思当日。
金钗欲堕乌云侧。佳人望断天涯客。天涯客。今年又过,清明寒食。
-
人生能几浑如梦,梦里柰愁何。别时犹记,眸盈秋水,泪湿春罗。
绿杨台榭,梨花院宇,重想经过。水遥山远,鱼沉雁渺,分外情多。
[元]
? ~ ?
赵雍的诗文全集
共 34 诗文