-
吴江净如镜,吴艇轻如飞。
吴山远如画,此景天下稀。
秋风晓槭槭,秋雨凉霏霏。
谁将菰菜撷,正是鲈鱼肥。
时有季鹰者,怀此知所归。
-
大湖际天碧,浩荡浮万象。
中有洞庭山,天作蓬壶样。
芦苇秋萧萧,时闻发渔唱。
风顺如可寻,月明迷所向。
有人在扁舟,发白意夷旷。
-
前身应画师,摩诘初自许。
咫尺论万里,宰也少陵与。
朱翁趣岂凡,山水忘羁旅。
晴窗布风云,夏木回炎暑。
坐来摧虎头,兴尽秃鸡矩。
-
君家霅溪上,日食霅溪鱼。
无钱买钓艇,貌古常有馀。
遇人喜谈笑,贳酒日不虚。
浩歌出尘表,白鸟来徐徐。
清风入窗牖,散乱床头书。
-
使君中和堂,六月无炎溽。
随呼众宾集,一笑清风足。
复为曲水饮,石面涌寒渌。
持杯襟袂凉,酒出金鲸腹。
旌旗登凤皇,羽翼在林麓。
-
昭代尊儒学,惟公简拔频。
文章分造化,事业在经纶。
天马来夷路,人龙抚要津。
几年刊大典,四海属名臣。
汲引亲疏共,光华出入均。
-
从来英杰自消磨,好笑人间事更多。
艮上巽宫为进发,千车安稳渡银河。
-
龟溪有路莲花引,鹫岭无时云雾生。
聊放此身留舴艋,不逢人处听泉生。
-
水亭潇洒离尘开,一醉扁舟载月回。
马首西归怀底事,只随晓日望蓬莱。
-
二浙云游老比丘,苏州一宿过湖州。
钱塘江上乘杯去,雁荡天台更自由。
-
晨鸡三叫末开关,留滞行人更解鞍。
却上月明高处立,晓风吹面作清寒。
-
呢喃燕子语梁间,底事来惊梦里闲。
说与傍人应不解,仗藜携酒看芝山。
-
雨过西园物物佳,柳风竹日映葵花。
更无人迹宜清睡,奈此池头一部蛙。
-
会稽山上月如轮,鸿雁相将江水春。
幕府英豪虽可数,樽前谁是急难人。
-
阆州富名山,冠者云台化。
幽深压岷峨,孤峭抵嵩华。
-
行当腊候晚,共惜岁阴残。
闻道巴山远,何如蜀路难。
荒林藏积雪,乱石起惊湍。
君有亲人术,应令劳者安。
-
每过杨子宅,时醉庾公楼。
黄鹄云霄志,白蘋江海流。
读书非世用,种树是吾谋。
自识文章贵,多寻潇洒侯。
-
渐老犹奔走,风埃过范村。
岭寒催马疾,村晚待鸦喧。
世路穷迷久,人情应接繁。
渊明吾所慕,高意在田园。
-
给事风流在,虚亭景越闲。
全临故宫水,尽致别州山。
峰势晴相向,岚光夜不还。
无时供胜赏,历历白云间。
-
夏木有馀绿,山僧知胜春。
日长寻卧榻,花落断游人。
红旆来虽晚,清风到亦新。
成林卢橘熟,翠羽杂金鳞。
[宋]
? ~ ?
刘季孙的诗文全集
共 50 诗文