-
看春知几度,玄发故应非。
世事真犹梦,人生瘦胜肥。
竹边随意入,梅下得诗归。
缅想羊何友,湖山乐所依。
-
苕霅双流合,帆樯万里通。
连山黄独雪,一雁白蘋风。
酒户春醅浅,鱼村晚市同。
旧游蕉鹿外,未老已成翁。
-
山因人得姓,人去佛来居。
邻有天章墓,碑无玉局书。
幽蹊通古郭,荒涧入春畬。
客子吟须冷,高峰夕照馀。
-
访碑无古迹,丹碧覆嵯峨。
塔向城中共,山从寺右多。
疏松小溪路,远溇太湖波。
何锴书堂在,犹嫌隔翠萝。
-
约我当休沐,同过支道林。
棋边翻覆手,酒外太平心。
石漱晴湍细,猿吟夏木深。
归帆带疏雨,凉意满幽襟。
-
相黏成什伯,峰耸若山王。
攻处须犀铁,持来出蟹汤。
梅花霜后味,竹色酒边香。
坐忆游闽乐,今年始得尝。
-
兼味醍醐外,分身乳酪中。
江南鸣稚犊,塞上寄飞鸿。
乾雨看如幻,生盐讶渐融。
臈残犹有待,煎取牡丹红。
-
误被鸡催起,隃听漏鼓稀。
书檠风展卷,香碗火生衣。
困嗅茶犹病,吟餐菊可肥。
月明天路靓,亲到帝旁归。
-
降香天竺去,瀹茗冷泉来。
新径石间过,危亭木杪开。
烟山晴若画,霜叶湿如灰。
点检经行处,今年未见梅。
-
京国逢除夕,栖迟鬓欲霜。
春声生竹爆,岁色动椒香。
戒睡听鸡早,占诗探茧忙。
烛花频送喜,儿女笑烘堂。
-
梦断三更鹤,芦边系短篷。
听潮看海月,坐石受天风。
物至秋而化,年来我亦翁。
长歌相劳事,犹喜此樽同。
-
海水还清浅,停杯问二豪。
雨来江色暝,沙长岸容高。
吏鞅何能脱,王程敢惮劳。
秋风柁楼底,短发不禁搔。
-
百年钟鼓园林在,人物萧疏更海乡。
藤络湖嵌山解长,花移邺本土犹香。
棋声靓昼松阴淡,扇影闲秋水气长。
莫道官忙行乐少,也分物色到奚囊。
-
琼花应自笑南翁,白发栖栖逐断蓬。
兵后百年城郭是,尘间多事古今同。
孤烟远堠如常夜,五月穷边尚冷风。
可竺莼鲈归兴尽,长吟且复付杯中。
-
芳天新霁惠风和,软录平堤凝不波。
桃李无言看客惯,楼台如画占山多。
游裾匝路填车马,翠榜开延斗绮罗。
寂寂寒烟生水面,白鸥飘柰此月明何。
-
忙里偷閒答物华,一官随分是生涯。
春风酒棹湖堤柳,晓月吟鞯辇路花。
报喜忽闻枝上鹊,忘机时下屋头鸦。
残年钝闷今朝尽,重对菱花拂帽纱。
-
剡剡星虹白日寒,山香一曲落云端。
乘虬道士排空去,怒雨声摇碧玉峦。
-
曼陀石上无根树,历历生公说法余。
剑水一泓清澈底,至今人说有龙居。
-
林影熹微晓乍晴,老於世故独关情。
连烽未撤边头戍,积潦犹妨陇上耕,几为饷蚕忧湿叶,得因漂麦困饥萌。
龙公多事多劳耳,万理由来要得平。
-
雨送冬雷了,如篵堕晓晴。
萦盈溪树色,骚杀纸窗声。
着瓦消还易,因风冻不成。
纷纷门外屦,犹自贺元正。
[宋]
? ~ ?
张蕴的诗文全集
共 92 诗文