-
飞盖成幽烛,骈筵作旷寻。
薜萝堪解带,泉石合开琴。
林曲花如隐,池清鸟似临。
宛辞陵子贵,高有灌园心。
-
九日王园燕,金风锦席飘。
竹新三叠翠,花映百重娇。
丝柳牵游兴,鸾弦动赏谣。
澄空生片月,为我作芳宵。
-
竹把瑶樽惬,山登紫屐宜。
玉浆催凤俎,红烛继龙曦。
月是金堂照,风为锦幕吹。
胜情犹未已,移席向芳池。
-
九列华堂集,萝衣愧简招。
霞将仙液泻,风借玉河飘。
分夺南金重,欢移北斗杓。
谁云鹏鹖异,今日共逍遥。
-
癸巳三月十六日终南道士李君过论仙旨甲午此日范山人以服食书至一首
去辰逢羽客,今日剖丹书。
两岁皆祥及,三春有庆馀。
意芳寻玉草,心辔总霞车。
揽此松乔思,仙谣一步虚。
-
非关畏迟暮,非欲斗芳年。
秪恨春风日,翻无碧草妍。
玉丝金镊断,仙诀美人传。
且待还丹后,当回宝镜玄。
-
江览意仍馀,舟行向碧虚。
四空连物色,孤影入樵渔。
流水送归兴,白云看道书。
平生紫霞想,去矣欲飘如。
-
采药花源入,天风拂荔袍。
步含溪日迥,歌逼岛云高。
海上吹芳鬓,山中贳玉醪。
坐看山月起,长笑倚江舠。
-
子兴在云海,招游惟竹林。
燃灯淹夕语,滴雨动秋心。
白雪怜清调,明珠悦好衿。
来朝山水霁,同作孟嘉寻。
-
花写最澄溪,霞横不断陴。
日含山气落,云抱水容移。
游盖自兹远,归琴何太迟。
修杨弥望夹,随步领风吹。
-
几月山中住,清幽意不哗。
衣裳成草木,谈语半烟霞。
屋壁生云气,窗虚堕竹花。
渔源倘探入,将谓避秦家。
-
旷入吴宫步,逶迤野术过。
返家游思剩,行国代情多。
树色连星霭,池文接斗河。
绮罗芳草换,今古恨如何。
-
敞阁萝风入,泠泠吹素弦。
云中回紫凤,露外泣寒蝉。
宛亮澄林气,凄清下羽仙。
开衿纳行月,玉树自堪怜。
-
带月飘晨寺,和鸡动晓城。
衣冠催共起,车马警孤征。
忽破林峦静,殊添枕簟清。
他乡有愁客,应自泪残声。
-
檐头滴九月,枕上听孤灯。
木叶沉多少,霜钟鸣未曾。
故茅初识漏,新谷忽愁升。
嘶马门前过,令人感夙兴。
-
吴苑一丘卧,黔生恒宴然。
浮云不寄览,芳草自为年。
镜发空销绿,文心秪抱玄。
时攀古人迹,悽怆眺山川。
-
山姬初镊白,明镜忽看霜。
玉酒情翻切,青精意不忘。
接罗浑欲映,花鸟自堪伤。
安得除衰老,仙台想作郎。
-
花苑开茅屋,相如四壁空。
囊怀季子剑,门倚吴王宫。
竹色迎云白,槐阴弄日红。
时愁咏梁甫,抱膝拟隆中。
-
少小爱桑麻,农书凡几家。
圃栽常抱露,池步屡逢霞。
青粉衣沾竹,红烟盏媚花。
山图还种药,不遣鬓生华。
-
宝镜照颜色,不回桃李春。
因思少年日,如作梦中人。
此去化无巳,后来看岂真。
飘飘出尘气,难与映麒麟。
[明]
1490 年 ~ 1540 年
黄省曾的诗文全集
共 958 诗文