-
陋巷绝投赠,朱门多馈遗。
轩冕世所隆,圣贤久相嗤。
渊明受饥迫,出门无所之。
嗟彼恶木阴,宁足荫其躯。
漂母者何人,殷勤在瑶词。
-
茫茫大宇内,幽怀罕所同。
求之竹帛间,赖有浔阳翁。
翳宅惟蓬蒿,挂壁仅丝桐。
举火虽常乏,君子固其穷。
丈夫苟不遇,蓬累播贞风。
-
牛刀试小邑,匆匆赋归来。
风波竞违已,何惜饥冻怀。
运命逢奇坎,攸往谅必乖。
一稔且难获,安能际盐梅。
文王久不作,后车愿已灰。
-
治乱天宰之,君臣晤良难。
皇皇宣尼叟,车席迄无安。
徒然梦周公,凄恻鼓猗兰。
士生而不遇,贤圣靡不叹。
永言有今古,结调俱辛酸。
-
陶公卧柴桑,人谓隐者流。
尚友予品之,乃是夔龙俦。
生也逢不辰,版筑谢形求。
紫凤虽衔书,岂与燕雀游。
出处镜宣尼,圣矩自昭由。
-
弱龄诵其诗,如咏国风歌。
缘情去雕饰,峥嵘障颓波。
每展襟情悦,宛尔挹藤萝。
神契犹旦夕,千载何足多。
今兹溯言旨,道在颜闵科。
-
何平白首慕,张景在孺惇。
母子本天爱,哀毁何足论。
自从往冬来,抱疚闭文园。
绿酒不能御,强勉进麋餐。
肤末向柴稿,仅尔载营魂。
-
大地已春转,今朝岁为除。
绿酒樽屡空,清霜镜何馀。
自隐吴宫前,十载芳萝居。
节抱齐鲁连,辞探楚三闾。
千金赋不买,当垆困相如。
-
不谓桃花繁,不言桃叶深。
所愿桃结实,不负春皇心。
兰云亦易晚,白日何骎骎。
天事那可期,倏忽逢沉霖。
坐令花前叟,叹息弹瑶琴。
-
海云泛五色,灿灿锦绮张。
托辉于高天,流影结中堂。
我醉对之醒,忽然怀羲皇。
世远不可睹,昊空犹苍苍。
苍苍何时歇,灵曜递悬光。
-
陶令抱寸心,浩然醉中过。
形影虽杳灭,心在余能歌。
情系好爵薄,志怀黄虞多。
秋菊适盈把,南山忽嵯峨。
白衣尔何人,送酒至云萝。
-
开轩延碧山,劝尔一杯酒。
嗟我前楹人,焉能对之久。
白云飞古今,日日苍空有。
苍空云茫茫,碧山□未忘。
借问孤鸣鸟,胡为集春桑。
-
玉衡指春暮,鸧鹒鸣以时。
此鸟自何来,栖我绿杨枝。
蕙兰华滋发,怆恻朱颜移。
海内谁不逝,予衰亦何悲。
-
草木相凋谢,春秋促年龄。
飞缨与白衣,同一销其形。
四皓乃天士,紫芝轻汉庭。
王孙儋人爵,终焉服青萍。
予观干禄者,后今俱未停。
-
田庐动春色,墟里连鸡声。
启户见旭日,衔杯解朝酲。
桃花倚窗开,戴胜桑间鸣。
素烟泛新柳,青山列虚楹。
兰蕙难久芳,皓月不常盈。
-
台宗久岑落,糠秕渺金口。
贤释钦缅风,展贝宴林薮。
义外靡鱼兔,璞间即瑶玖。
拣驳徒迷方,庶几泽灰朽。
-
双林感传士,七池景刘贤。
超最阐王铭,弥穆抒扣篇。
前英昭厉拔,后业警缚绵。
沈掉排两情,光朗彻万边。
迷云慧衿开,世网耀目捐。
-
茂苑逢除夕,故人音忽传。
山厨虚岁馔,海错遗嘉鲜。
一佐林间酒,初珍雪后筵。
丹书虽可掷,不羡葛家玄。
-
薄游山水都,遘子玄朗器。
虽止携把间,矫接凤鸾意。
高衿挹弥冲,渊谈畅曷匮。
兰蕙存素交,缃藻缅清寄。
振翼渐光朝,握鉴佐衡治。
-
咏真古灵区,峮嶙奠彭壤。
洞辟涵幽虚,冈崇联嵣㟿。
七匡托霞踪,二李税云鞅。
调鹿有神泉,瞻凰在珍幌。
国庠肇唐建,学院由宋昉。
[明]
1490 年 ~ 1540 年
黄省曾的诗文全集
共 958 诗文