[宋]
? ~ ?
王灼的诗文全集
共 328 诗文
-
迩迹韩门尚壮年,老陪杖屦本因缘。
早知决定书青史,湜籍诸人继有传。
-
周南底事苦淹留,杯水那容万斛舟。
稳驾长风归去好,凤凰池上醉遨游。
-
追攀笔墨幸同时,苏季如今不愿师。
自诧柳州曾指授,年来稍稍许言诗。
-
春愁早觉费驱除,清酒何人赠百壶。
投老残年无处著,只堪脱帽见霜颅。
-
五字长城久让登,云梯更羡最高层。
别来大有离群恨,今日西南又得朋。
-
闻道山中熟腊醅,悬知瓮面唤春回。
桃花亦解相勾引,前度刘郎拟独来。
-
丈室曾窥金锡光,汾阳宗绪故应长。
不嫌俗子堪传授,更借馀波到乐浪。
-
醉来不入少年场,只欲问涂何有乡。
耽酒玉川贫彻骨,空将鼻观到糟床。
-
射洪春酒旧知名,更得新诗意已倾。
独与刘伶敦契好,山王不敢岂人情。
-
桐孙枝有海潮音,玉指初调万籁沉。
烛影荧荧锁窗底,此时端欲见琴心。
-
菩萨岩前净满月,神女峰上光明云。
吾人肺腑中流出,诗句丹青无半分。
-
万里峨眉夜夜月,千秋巫峡朝朝云。
诗句丹青共摹写,笔端三昧要平分。
-
龙眠幻出摩诘句,想见落笔怀抱空。
只有古今情不尽,渭城杨柳几春风。
-
白帝城高鼓角罢,巫娥庙冷云雨空。
只知楚塞明双眼,不觉神游尺素中。
-
麈柄知君谈亹亹,鸡群笑我唤朱朱。
晓窗试渠作人语,绝胜蠹简用工夫。
-
平生自许屠龙学,岁晚拟作祝鸡翁。
长鸣分送君识取,腷腷膊膊风雨中。
-
暝色兼荒远,初分浦淑烟。
应知汉江佩,月竹斗娟娟。
-
积雾琐空岩,寒飙振疏木。
游子勿言归,山程太幽独。
-
霞佩缀仙班,春风拥髻鬟。
应无世间梦,怅望碧溪湾。
-
桥边路欲迷,林外山犹见。
长歌扣牛角,不读项羽传。