-
迎得韶光入寿杯,披香华殿倚云开。
只应王母瑶池宴,又送新春宝胜来。
-
天子重论秀,待之以公卿。
志士抱奇节,犹或塲屋轻。
学能苦自琢,诗书腹纵横。
胡为怀袖间,挟册角羣生。
诃卒闚其旁,执衣来叩楹。
-
贤侯谢郡归,从遊乐吾党。
林泉富馀地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大厦成,喜留众宾赏。
得名因笑谈,挥墨粲题榜。
-
兔自明月窟中出,鹤从羣玉峰头下。
人间俗眼未尝窥,已为两家藏以诧。
玉堂词人本仙材,光芒偶落银河罅。
谪向埃尘五十春,所趣无一不潇洒。
为爱霜蹄特皎洁,贮以雕笼绿櫺亚。
-
朝摘桃花红破蕚,暮摘李花繁满枝。
客心浩荡东风急,把酒看春能几时。
舞衣未放哀絃阕,鷤䳏欲鸣花影绝。
将军白首不功名,覇陵千古流青血。
-
莫登楼,楼外华灯人竞遊。
翠枝威威六素虬,鸣梢一声从天头。
金炉烟开雉尾收,正见月射双琼钩。
半峰飞泉落惊沤,嘘呵紫雾鱼龙浮。
絃清管高脆欲流,霜寒雏凤丹山愁。
-
睿听来嘉论,忧勤政事昌。
颙颙瞻帝座,谔谔置臣章。
语切青规上,文留黼扆傍。
受言初拜禹,罪己忽兴汤。
进牍须盈几,垂衣岂下堂。
-
端扆垂君治,颙昂十二旒。
藻文兼组烂,玉气若虹浮。
体重宸居邃,仁深帝视收。
珠光延外烛,星采会中稠。
法服虽周盛,巖廊自舜遊。
-
忆昨怀君诏,章台听暮钟。
人从太微下,书自道山共。
彩鳯看飞笔,长虹见吐胸。
冤家成行对,侧理入腰封。
海阔珠难采,山辉玉易攻。
-
柄密藏溪路,香清荡客襟。
碧筒聊助饮,紫槖自供吟。
鱼戯凉波动,龟巢夕雾深。
横塘双桨急,菱唱有馀音。
-
冷香疑到骨,琼豔几堪餐。
半醉临风折,清吟拂晓观。
赠春无限意,和雪不胜寒。
桃李有惭色,枯枝试并栏。
-
猎桂来锺岭,翍椒度汉宫。
云飞汾水阔,叶下洞庭空。
海国樯帆壮,边城鼓角雄。
谁知洛阳客,归意在江东。
-
溟渤荡无垠,东嵎挂日轮。
风云始迴雨,天地不飞尘。
气动千峰翠,光浮万瓦鳞。
南亭一驻马,十里望青春。
-
地迥林泉好,乘闲会胜游。
深沉烟色聚,潇洒雨声收。
贫过扬雄宅,狂思范蠡舟。
寄言赏心友,巾褐此经秋。
-
策马陟平原,天空荡楚氛。
秋声无限叶,暮色几重云。
草远烟痕阔,山迴?道分。
行行吟未已,归路日西曛。
-
客路森如棘,巖栖静掩关。
陶巾春渍酒,谢屐晚回山。
醉梦雷霆息,棋声日月闲。
我惭撄世网,暂此一怡颜。
-
藻栋临流启,凉飚荡暑迴。
清如游玉宇,快若在兰台。
海叶吟中下,番航望次来。
披襟殊未已,云外月弦开。
-
赏心亭下路,平昔舣归艎。
游子去何许,绿芜春自芳。
城根侵海断,日脚射云长。
往事不堪问,东风故垒荒。
-
万雀噪山馆,重来一叩扉。
去年寒梦在,今日远书违。
残雪留春槖,疏星挂晓衣。
帝乡不可望,心与白云飞。
-
一持天子节,兹喜去龙庭。
大漠夜犹白,寒山春不青。
峰多常蔽日,地绝欲回星。
同类惟所适,鸣镳毋暂停。
[宋]
1019 年 ~ 1085 年
王珪的诗文全集
共 541 诗文