-
十二峰前朝复暮。空忆兰台,公子高唐句。断雨残云无觅处。古来离合归冥数。
咫尺明河无限路。牛女佳期,犹解年年渡。细写罗笺情缕缕。雁飞不到谁将去。
-
雾阁云窗别有天。丰肌秀骨净娟娟。独立含情羞不语,总妖妍。
持酒听歌心已醉,可怜白发更苍颜。红烛纱笼休点著,月中还。
-
宝阁珠宫夜未央。嫌迟怕晚不成妆。乞求乌鹊填河汉,已早玉绳低建章。
笼月烛,闭云房。经年离恨不胜长。思量也胜姮娥在,夜夜孤眠不识双。
-
飞燕双双掌上身。花光纷艳晚妆新。纤腰妙舞萦回雪,皓齿清歌遏住云。
欢卜夜,座添春。近前生怕主人嗔。主人见惯浑闲事,恼杀醒狂一个人。
-
木犀开遍芙蓉老。东篱独占秋光好。还记笑春风。新妆相映红。
莫嫌彭泽令。不似刘郎韵。把酒赋新诗。花前知是谁。
-
天接沧浪。晴虹垂饮,千步修梁。万顷玻璃,洞庭之外,纯浸斜阳。
西风劝我持觞。况高栋、层轩自凉。饮罢不知,此身归处,独咏苍茫。
-
长条依旧。不似章台柳。见客入来和笑走。腻脸羞红欲透。
桃花流水茫茫。归来愁杀刘郎。尽做风情减尽,也应未怕颠狂。
-
水边篱落独横枝,苒苒风烟岑寂。踏雪寻芳村路永,竹屋西头遥识。蕙草香销,小桃红未,醉眼惊春色。罗浮何处,断肠无限陈迹。
憔悴素脸朱唇,天寒日暮,倚琅玕无力。岁晚天涯驿使远,难寄江南消息。自笑平生,怜清惜淡,故国曾亲植。百花虽好,问还有恁标格。
-
陇头梅半吐。江南岁将暮。闲窗尽日将愁度。黄昏愁更苦。
归期望断,双鱼尺素。念嘶骑、今到何处。残灯背壁三更鼓。斜风吹细雨。
-
荷花香。竹风凉。万动声沈更点长。荧荧月半床。
好思量。恶凄惶。独立西厢花拂墙。如今空断肠。
-
月照席。不知天上今何夕。今何夕。鹊桥初就,玉绳低侧。
暂时不见犹寻觅。那堪更作经年隔。经年隔。许多良夜,怎生闲得。
-
花竹亭轩。曲径通幽小洞天。翠帏苒苒隔轻烟。锁婵娟。
画图初试春风面,消得东君著意怜。到伊歌扇舞裙边。要前缘。
-
微红嫩白。照水横枝初摘索。一梦扬州。客里相逢无限愁。
黄昏院落。细细清香无处著。觅句持觞。鬓点吴霜不碍狂。
-
徙倚虚檐,柳阴疏处看飞鸟。水平池沼。云影闲相照。
点翰舒笺,字密蝇头小。还揉了。路长山杳。寄得愁多少。
-
楼槛凌风,四边浑是青山绕。水空相照。天末归帆小。
家在江南,三径都荒了。何时到。暗尘扑帽。应被渊明笑。
-
晓鉴燕脂拂紫绵。未忺梳掠髻云偏。日高人静,沈水袅残烟。
春老菖蒲花未著,路长鱼雁信难传。无端风絮,飞到绣床边。
-
皓齿清歌绝代音。眼波斜处寄情深。东风吹散,云雨杳难寻。
试手罗笺花样在,唾窗茸线暗尘侵。向来多事,触绪碎人心。
-
晓来犹自雨冥冥。投晚却能晴。姮娥为谁著意,洗得十分明。
人自老,兔长生。酒徐倾。杯行到手,休更推辞,转眼参横。
-
荷花风细竹娟娟。新浴晚凉天。钩帘坐期素月,相对理朱弦。
歌扇底,舞裙边。旧因缘。忔憎模样,别没包弹,只欠心坚。
-
细雨斜风催日暮。一梦华胥,记得惊人句。雾阁云窗歌舞处。翠峰青嶂无重数。
解佩江头元有路。流水茫茫,尽日无人渡。一点相思愁万缕。几时却跨青鸾去。
[宋]
? ~ ?
袁去华的诗文全集
共 108 诗文