-
萧瑟风云,埋没尽,英雄本色。最发指,酡酥羊酪,故宫旧阙。青山未筑祁连冢,沧海犹衔精卫石。又谁知,铁马也郎当,雕弓折。
谁讨贼?颜卿檄;谁抗虏?苏武节。拚三台坠紫、九京藏碧。燕语呢喃新旧雨,雁声嘹呖兴亡月。怕他年,西台恸哭,人泪成血!
-
秋山青,秋水明,午梦惊秋醒未醒?乾坤一草亭。
故国盟,故国情,夜阑斜月透疏棂,孤鸿三两声。
-
品瑶笙,按银筝,换羽移宫无限情,秋天不肯明。
几更更,几星星,半是商声与徵声,羁人和梦听。
-
炙凤笙,弹鹅筝,弄入阳关第几情,铜壶滴漏明。
一更更,一星星,都是商声与羽声,离人不忍听!
-
无数江山,何人断送,雨暗烟蛮;故国莺花、旧家燕子,一样阑珊。
此身原是天顽,梦魂到处也间关。白发镜中、青萍匣里,和泪相看。
-
弱龄尚遐异,辟榖慕青鸾;
骨肉相惊涕,时复劝加餐。
因缘误烟火,尘鞅日以攒;
上书献天子,索米走长安。
羲和忽云匿,烽燧起楼兰;
-
王室方板荡,万里飒飘风;
南纪亦滔滔,岛屿有群雄。
群雄苦不成,岁月坐冰融;
五侯并九伯,化为蒿与蓬!
楼船出闽越,军声正及锋。
-
平生重意气,定交在班荆;
忽忽经乱离,风雨晦鸡鸣。
得友剡洲上,倾盖襟已横;
一奏兰薰曲,相辞戒北征。
青峰千万仞,家枕古榕城;
-
名山繄慧业,遐览情亦怡。恭闻永嘉胜,拱揖乃失之!
吴子骨森秀,独往良所私;白袷被苍烟,短筇横指挥。
归来气色骄,岚光生须眉;磬折前问讯,抵掌登眺奇。
云根插万笏,一一攀青霓;梯霞转磴道,众妙来参差。
灵岩割元气,阴洞碍朝曦;岩中何所妙?万象迸崴蕤:林立丈人峰,高冠肃羽仪;
-
人生百岁安得有,我今草草三十九。犹忆中原荡赤风,结束辞家岁在酉;
银鱼尝挂铁裲裆,金马长悬玉匕首。江东霸气倏萧条,纯钩锈涩沈枪朽;
纵横露布浪飞书,突兀星槎莽犯斗。风云缩朒帝应嗔,日月膏肓鬼亦吼。
丈夫意气岂勋名,何况文章等刍狗!头颅如许可奈何?慷慨悲歌还自诟。
太史公,牛马走;鲸涎蛟沫日攒眉,虎符龙节凭谁手!
-
枯鱼过河泣,道上阳侯揖;此方介族难与立。
-
兵甲破天来,丘樊亦改气;
中田一挥手,十年悲捐弃。
晞发扶桑津,希踪渺无俪;
胡为岁寒心,古今迥自异?
弦月挂霜空,玄禽没云际;
-
忆昔公车岁在午,太乙飞精挂河鼓。闽南纪生岂其俦,抟风遂夺吴刚斧。
余亦持锋起越中,谬于文章称跋扈;乾坤排荡会有人,日月沈沦忽无主。
言也左袒一奋呼,五千甲盾色如土。此时属县望汉官,君独躬耕吟「梁父。」
终繻不弃意何深,贾组长擐节殊苦!迨余收烬赤堇山,锡涸铜乾抑何补!
低眉始作下邳游,屈指谁向中宵舞!短衣皂帽乍相逢,浊酒素筝安足数!
-
孤桐产峄阳,百尺巢风雨;
时作白龙吟,天然发宫羽。
斫为爨下材,遂与枣栗伍;
中郎秉玄鉴,勿因积薪阻。
饰以琬琰姿,摩娑一再鼓;
-
黄鹄翔汉表,厉气何峥嵘!
朝餐方壶实,暮掇圆峤英;
网罗不得挂,稻粱安所馨?
俯视沧溟流,骄语鹍与鹏;
万里毋乃隘,千仞奚足惊!
-
蹇予信姱修,始服遘天步;
扰扰风云驰,念之徒心怖。
四海选交游,椒兰渐非故。
会合总泥涂,乖违渐衢路。
所贵胆与肝,在远弥相附。
-
入夏园林长新绿,小庭疏雨黄梅熟。主宾杂坐觞数巡,清言玄论驱烦燠。
座中有客伯牙俦,起抚瑶琴弄寒玉。初弹秋意满潇湘,再弹忽唱阳关曲;
挥弦捩轸转繁音,往鹤来云节更促。我闻三湘烟景自苍凉,泪痕斑斑犹在竹;
得君谱入龙门桐,无数离情纷相触。况复骊歌纤指间,羁人听之泪盈掬。
愿君翻作洞庭声,莫怨孤鸿与寡鹄!君不见少文动操响众山,又不见中散绝唱广陵寒?
-
故人即非寒,使者殊不薄;
交满天地间,绨袍何落莫!
-
闽南自古龙蛇孽,犬羊阑入为窟宅。亢公仗钺起海东,剑跃蜿蜒弓霹雳。
一战筑京观,再战解椎结;三战合围漳州城,万灶星罗尽树栅。
弹丸小丑尚陆梁,登陴不畏河鱼疾。回看百雉蚤悬灯,照耀闉阇光为赤。
城头刁斗寂不闻,惟闻死声动筚篥。我军鼾睡声如雷,战马高嘶待横击;
平明两军仍相持,似借人命膏锋镝。嗟嗟!狡虏何其愚,何不肉袒辕门行自绝!
-
鸢犹嚇,鹊徒唶,仓庚空格磔。哀哉不能飞,起视来禽尝叹息。
[明]
1620 年 ~ 1664 年
张煌言的诗文全集
共 511 诗文