-
公才廊庙器,官亚河南守。
别墅临都门,惊湍激前后。
旧交与群从,十日一携手。
幅巾望寒山,长啸对高柳。
清欢信可尚,散吏亦何有。
-
重林华屋堪避暑,况乃烹鲜会佳客。
主人三十朝大夫,满座森然见矛戟。
北窗卧簟连心花,竹里蝉鸣西日斜。
羽扇摇风却珠汗,玉盆贮水割甘瓜。
云峰峨峨自冰雪,坐对芳樽不知热。
-
江皋杜蘅绿,芳草日迟迟。
桧楫今何去,星郎出守时。
彤襜问风俗,明主寄惸嫠。
令下不徒尔,人和当在兹。
昔年经此地,微月有佳期。
-
小来讬身攀贵遊,倾财破产无所忧。
暮拟经过石渠署,朝将出入铜龙楼。
结交杜陵轻薄子,谓言可生复可死。
一沈一浮会有时,弃我翻然如脱屣。
男儿立身须自彊,十五闭户颍水阳。
-
饮马伊水中,白云鸣臯上。
氛氲山绝顶,行子时一望。
照日龙虎姿,攒空冰雪状。
嵡嵸殊未已,崚嶒忽相向。
皎皎横绿林,霏霏澹青嶂。
-
名嶽在庑下,吾师居一牀。
每闻楞伽经,只对清翠光。
百谷聚雪色,莓苔侵屋梁。
气盘古壁转,势引幽堦长。
愿遊薜叶下,日见金鑪香。
-
夫子大名下,家无锺石储。
惜哉湖海上,曾校蓬莱书。
外物非本意,此生空澹如。
所思但乘兴,远适唯单车。
高道时坎坷,故交愿吹嘘。
-
寸禄言可取,讬身将见遗。
慙无匹夫志,悔与名山辞。
绂冕谢知己,林园多后时。
葛巾方濯足,蔬食但垂帷。
十室对河岸,渔樵祗在兹。
-
大师神杰貌,五嶽森禅房。
坚持日月珠,豁见沧江长。
随病拔诸苦,致身如法王。
阶庭药草徧,饭食天花香。
树色向高阁,昼阴横半墙。
-
开花复卷叶,豔眼又惊心。
蝶遶西枝露,风披东干阴。
黄衫漂细蘂,时拂女郎砧。
-
鲛人潜织水底居,侧身上下随遊鱼。
轻绡文䌽不可识,夜夜澄波连月色。
有时寄宿来城市,海岛青冥无极已。
泣珠报恩君莫辞,今年相见明年期。
始知万族无不有,百尺深泉架户牖。
-
洛中高士日沈冥,手自灌园方带经。
王湛牀头见周易,长康传里好丹青。
鹖冠葛屦无名位,博[弈]赋诗聊遣意。
清言只到衞家儿,用笔能夸锺太尉。
东篱二月种兰荪,穷巷人稀?雀喧。
-
识子十年何不遇,只爱欢遊两京路。
朝吟左氏娇女篇,夜诵相如美人赋。
长安春物旧相宜,小苑蒲萄花满枝。
柳色偏浓九华殿,莺声醉杀五陵儿。
曳裾此日从何所,中贵由来尽相许。
-
越溪女,越溪莲,齐菡萏,双婵娟。
嬉遊向何处,采摘且同船。
浩唱发容与,清波生漪涟。
时逢岛屿泊,几伴鸯鸳眠。
襟袖既盈溢,馨香亦相传。
-
绮纨遊上国,多作少年行。
二十二词赋,惟君著美名。
童颜且白皙,佩德如瑶琼。
荀氏风流盛,胡家公子清。
有才不偶谁之过,肯即藏锋事高臥。
-
少年学骑射,勇冠幷州儿。
直爱出身早,边功沙漠垂。
戎鞭腰下插,羌笛雪中吹。
膂力今应尽,将军犹未知。
-
澄霁晚流阔,微风吹绿苹。
鳞鳞远峰见,淡淡平湖春。
芳草日堪把,白云心所亲。
何时可为乐,梦里东山人。
-
子月过秦正,寒云复洛城。
嗟君未得志,犹作苦辛行。
煖酒嫌衣薄,瞻风候雨晴。
春官含笑待,驱马速前程。
-
夜梦还京北,乡心恨擣衣。
朝逢入秦使,走马唤君归。
驿路清霜下,关门黄叶稀。
还家应信宿,看子速如飞。
-
可歎芳菲日,分为万里情。
阊门折垂柳,御苑听残莺。
海戍通闽邑,江航过楚城。
客心君莫问,春草是王程。
[唐]
? ~ ?
李颀的诗文全集
共 162 诗文