-
旧国余归楚,新年子北征。
挂帆愁海路,分手恋朋情。
日夕故园意,汀洲春草生。
何时一杯酒,重与季鹰倾。
-
早闻牛渚咏,今见鹡鸰心。
羽翼嗟零落,悲鸣别故林。
苍梧白云远,烟水洞庭深。
万里独飞去,南风迟尔音。
-
桃花春水涨,之子忽乘流。
岘首辞蛟浦,江中问鹤楼。
赠君青竹杖,送尔白蘋洲。
应是神仙子,相期汗漫游。
-
男儿一片气,何必五车书。
好勇方过我,多才便起予。
运筹将入幕,养拙就闲居。
正待功名遂,从君继两疏。
-
水国无边际,舟行共使风。
羡君从此去,朝夕见乡中。
予亦离家久,南归恨不同。
音书若有问,江上会相逢。
-
清旦江天迥,凉风西北吹。
白云向吴会,征帆亦相随。
想到耶溪日,应探禹穴奇。
仙书倘相示,予在此山陲。
-
贵贱平生隔,轩车是日来。
青阳一觏止,云路豁然开。
祖道衣冠列,分亭驿骑催。
方期九日聚,还待二星回。
-
兄弟游吴国,庭闱恋楚关。
已多新岁感,更饯白眉还。
归泛西江水,离筵北固山。
乡园欲有赠,梅柳著先攀。
-
江路经庐阜,松门入虎溪。
闻君寻寂乐,清夜宿招提。
石镜山精怯,禅枝怖鸽栖。
一灯如悟道,为照客心迷。
-
春堤杨柳发,忆与故人期。
草木本无意,荣枯自有时。
山阴定远近,江上日相思。
不及兰亭会,空吟祓禊诗。
-
卜洛成周地,浮杯上巳筵。
斗鸡寒食下,走马射堂前。
垂柳金堤合,平沙翠幕连。
不知王逸少,何处会群贤。
-
正字芸香阁,幽人竹素园。
经过宛如昨,归卧寂无喧。
高鸟能择木,羚羊漫触藩。
物情今已见,从此愿忘言。
-
龙沙豫章北,九日挂帆过。
风俗因时见,湖山发兴多。
客中谁送酒,棹里自成歌。
歌竟乘流去,滔滔任夕波。
-
闻君息阴地,东郭柳林间。
左右瀍涧水,门庭缑氏山。
抱琴来取醉,垂钓坐乘闲。
归客莫相待,寻源殊未还。
-
拂衣何处去,高枕南山南。
欲徇五斗禄,其如七不堪。
早朝非晚起,束带异抽簪。
因向智者说,游鱼思旧潭。
-
蜀琴久不弄,玉匣细尘生。
丝脆弦将断,金徽色尚荣。
知音徒自惜,聋俗本相轻。
不遇钟期听,谁知鸾凤声。
-
楚万重阳日,群公赏宴来。
共乘休沐暇,同醉菊花杯。
逸思高秋发,欢情落景催。
国人咸寡和,遥愧洛阳才。
-
风吹沙海雪,渐作柳园春。
宛转随香骑,轻盈伴玉人。
歌疑郢中客,态比洛川神。
今日南归楚,双飞似入秦。
-
忽示登高作,能宽旅寓情。
弦歌既多暇,山水思微清。
草得风光动,虹因雨气成。
谬承巴里和,非敢应同声。
-
迎气当春至,承恩喜雪来。
润从河汉下,花逼艳阳开。
不睹丰年瑞,焉知燮理才。
撒盐如可拟,愿糁和羹梅。
[唐]
689 年 ~ 740 年
孟浩然的诗文全集
共 417 诗文