-
未识贤师弟,高踪莅野庐。
无缘迎叔度,有病误相如。
僻径频来往,闲云自卷舒。
归时闻已暮,落日下村墟。
-
十月阳春尚未过,宾朋欢宴畅如何。
岁寒益润乔松色,心寂难翻古井波。
三不名斋尤悔寡,九如祝嘏颂声多。
芝兰玉树亭亭立,会看莱衣奏雅歌。
-
明年周甲今先祝,介祉升堂捧巨觥。
蓂荚书祥开寿寓,芙蓉纪盛满江城。
怆怀世变增观感,蒿目时艰想太平。
昨岁消寒期已近,与君尊酒叙前盟。
-
日谋公益俗缘多,掌失明珠累抱疴。
子产宏猷著东里,卜商痛史纪西河。
湖山灵秀供幽赏,身世悲欢付浩歌。
离垢频年乍成主,挽诗题罢泪滂沱。
-
鹗荐秋闱盼得名,分香蟾窟阻前程。
青云有路刘蕡踬,碧海无槎博望惊。
别具匠心攻实学,亿而屡中致奇赢。
农林畜牧专精后,味胜图书拥百城。
-
开封南渡梧塍里,刘墅分居近百年。
祖德崇高惟笃行,孙枝彬蔚足称贤。
才长学问益求是,额广仪容更肃然。
腾茂蜚英希望富,一衿青后誉光前。
-
南州高士旧门风,萝茑姻缘一梦中。
六四寄甥嗟耄老,八三迈母赖帡幪。
故家乔木云烟冷,世界沧桑感慨同。
太息名流复千古,不堪重唱大江东。
-
渔樵循分寄馀生,日共闲鸥弄晚晴。
卖字惭非王内史,校书幸赖谢宣城。
名山珍重期存古,江海沈沦误养兵。
太息民穷财尽日,消愁惟有醉歌行。
-
闭门常作老书生,闲与农夫话雨晴。
二月曾游灵隐寺,十年不到阖闾城。
情长梦里怀琴剑,学富胸中聚甲兵。
儗与吾师刊大集,洛阳有纸定风行。
-
放眼环瀛扰扰中,纷争蛮触等沙虫。
挥戈孰具回天力,击楫思乘破浪风。
帷幄运筹虚想像,砚田生活老英雄。
黄金市骏迟遭际,莫道人间富贵空。
-
黑夜登舟力不支,坠江诗卷手犹持。
浪花扑面擎双箧,棣萼牵衣混一枝。
到此将贻文字祸,临危先有鬼神知。
余家产阨同无恙,料具冲寒老柏姿。
-
黎枣勤劬又一春,偷闲觞咏百花辰。
蒐罗珍比珊瑚网,蓬勃机如竹箭筠。
并世贤豪几知己,遗书刊布敢重申。
邑中文献劳君辑,信是扶轮大雅人。
-
能澈菩提物外情,不须遗世学逃名。
乐天自有无穷趣,当代谁怜太瘦生。
眼看大千真苦恼,心通半偈即矜平。
此身未受贪嗔误,糊口何妨藉笔耕。
-
匡时谁是栋梁材,济变乘机策救灾。
率土惊心屯戍卒,何人赤手治污莱。
不堪万骨枯烽火,最苦群生祗妇孩。
旧地重游君痛否,诗成憾未把书裁。
-
旅行莫愠路无粮,到处为家不用忙。
拾得有缘终证果,维摩却病岂无方。
蕨薇适口始泉石,松菊同心傲雪霜。
笑我不如君远甚,无才祗自课农桑。
-
捧读华笺感慨多,惜阴犹自悔蹉跎。
经年厄运随缘度,何日荒斋载酒过。
劫后青毡仍恋旧,兴来白雪自成歌。
如君才调堪惊世,何取衰朝甲乙科。
-
画梅无数不知年,此老胸中锦绣填。
笔底霏英散香雪,毫端垂露化云烟。
湖山寄傲今何逊,民物忘情古葛天。
窃喜琼瑶持赠我,一肩风月昨言旋。
-
异地秋风动远思,故人归里倍钦迟。
坐多姹紫嫣红色,花挺凌霜傲雪枝。
未醉东篱陶令酒,且赓北苑董翁诗。
偶撄微疾知无恙,如许寒英盍再窥。
-
者番时值小阳春,社有耆英儗渭滨。
百卉骈罗尊寿客,一堂跄济聚诗人。
吟秋兴好皆知己,漉酒风高正及辰。
世界仙源何处是,且谈风月不谈秦。
-
我亦江干一幸民,春耕秋穫老吾身。
园分曹玑多馀地,墓认刘伶作比邻。
种树十年才得果,归田卅载岂无因。
柴桑风尚知难似,也算羲皇以上人。
[清]
? ~ ?
祝廷华的诗文全集
共 308 诗文