[清]
? ~ ?
吴兰修的诗文全集
共 8 诗文
-
晓来喜听樵夫语,今日重阳不风雨。
出门一笑双瞳青,海色山光净如许。
我访白云云忽生,石根缕缕炊痕轻。
随风荡漾作波势,似闻万壑流云声。
此时海上云亦起,曼衍鱼龙幻无比。
-
山村一夜雨,晓来春草生。
看水出田原,触物皆移情。
东风吹桑林,午鸠杂乱鸣。
偶逢邻叟至,依依话春耕。
锄耰恐后时,黾勉各有营。
-
绿剪一窗烟,夜漏如何许。碧月蒙蒙不到门,竹露听如雨。
独自出篱根,树影拖鞋去。一点萤灯隔水青,蛩作秋僧语。
-
九星坠地化为石,一夜洞庭湖水赤。
不胫而走来炎洲,竭尽重趼万民力。
子成西角潴为湖,水晶宫殿开仙都。
啼鸟丁当春树绿,九华缩入壶公壶。
天然九朵芙蓉瘦,时有仙云出石窦。
-
霸王忽欲求长生,磊石湖上为蓬瀛。
尽种琼芝与瑶草,氤氲花药春冥冥。
珠阑四面香为幄,炉火自青湖水绿。
昼长时唤美人来,曼声细度游仙曲。
胡子衣轻爱六铢,紫霞冉冉吹罗襦。
-
白云深处古田家,谷雨新晴课种麻。
我亦芒鞋间不得,满山开遍碧桐花。
-
绿翦一窗烟,夜漏如何许。
碧月蒙蒙不到门,竹露听如雨。
独自出篱根,树影拖鞋去。
一点萤灯隔水青,蛩作秋僧语。
-
旧侣同庚,我淡如鸥君似鹤;
而翁有子,大才犹虎小为熊。