-
风暖翠烟飘,残雪都消。游丝百尺堕晴霄。可惜春光容易过,又近花朝。
驱马第三桥,芳意萧条。竹林浑未放夭桃。瘦尽城南千树柳,不似宫腰。
-
舟行苦邅回,登岸旷心目。
天清浮云卷,野秀新雨足。
澶漫众流会,杳霭群山绿。
风暄花意乱,日暖莺声续。
却忆同心人,无由踵前躅。
-
翩翩旌旆出皇州,瀚海昆仑是昔游。
塞外风云随使节,天涯霜雪敝征裘。
还家不论千金橐,佩印须为万里侯。
想见蕃夷归圣德,自西河水亦东流。
-
千门晴日散祥烟,东苑宸游忆去年。
玉辇乍移双阙外,彩球低度百花前。
云开山色浮仙仗,风送莺声绕御筵。
今日独醒还北望,何时重咏《柏梁》篇。
-
玉泉东汇浸平沙,八月芙蓉尚有花。
曲岛下通鲛女室,晴波深映梵王家。
常时凫雁闻清呗,旧日鱼龙识翠华。
堤下连云粳稻熟,江南风物未宜夸。
-
平原十里候鸾旌,绕郭新屯十万兵。
惯着短衣来小市,常乘骄马过孤城。
营前剑舞春风暖,帐下酣歌夜月明。
自是太平无战斗,少年何处可横行。
-
杨柳妖饶湖水满,芙蓉初发茎犹短。
小娃打桨并船归,惊起鸳鸯相背飞。
-
迅飙余霭收,宿雨众流溃。
郁郁高原树,好鸟鸣相对。
农家喜暄节,荷锄理荒秽。
昔者鸾鹤居,今为阡陌会。
池荷新叶小,园柳飞花碎。
-
飘飘上崇冈,游目眺西山。
高山丽晴景,超然神虑闲。
群峰竞奔峭,历历纷上干。
西连雁门阻,东瞰沧海湾。
信哉天地灵,万古开险艰。
-
昔云有仙人,炼液谢浮埃。
一感当时王,翻然为之来。
深沉珠贝宫,照曜金银台。
群仙时往还,共酌流霞杯。
一朝乘化去,遗骨付寒灰。
-
端居文墨暇,郊原风景融。
爰与众君子,游眺出崇墉。
崎岖清涧阻,逶迤幽径通。
靡靡众草绿,茸茸杂花红。
稍穷林野趣,遂造羽人宫。
-
郭纯永嘉人,善画自畴昔。兴来展豪素,满眼绚金碧。
永乐年中独擅场,拜官得在内作坊。时时承诏恣点染,九重出入生辉光。
洪熙改元初,进位閤门使。常言酒后妙入神,倾倒壶觞不知醉。
供御之外颇自珍,一笔岂肯轻与人。忽持此幅来赠我,令我坐忆江南春。
江南何处最奇胜,钱塘西湖谁与并?诸山远近翠若围,艳杏夭桃色相映。
-
绿树青山带晚霞,树间处处有人家。
孤舟最爱沧浪客,得共眠鸥占浅沙。
-
凤臆龙鬐世不多,春风饱食玉山禾。
升中自是明时事,岱岳云亭想一过。
-
十年征战度天山,寂寞空闺独掩关。
鸿雁书回何日到,犬羊巢尽几时还。
窗前花落青春晚,户外莺啼白昼闲。
为语封侯须及早,风尘容易鬓毛斑。
-
再命归鸾掖,重游集凤池。
黄缣存故墨,紫诰布新词。
开閤凉风入,挥毫瑞液滋。
苍苍鸡树老,还对万年枝。
-
豫游闻夏谚,巡守协虞风。
省敛三农喜,趋朝五瑞同。
星文俱拱北,川水尽朝东。
独有纶闱客,偏承雨露浓。
-
曙阙严钟启,宵衣促漏催。
云移宫扇彻,风度御香来。
剑履群公侍,簪裾万国陪。
小臣瞻盛美,稽首颂康哉。
-
绣殿宜晴日,彤楼切太虚。
卿云连复道,颢气护宸居。
建凤黄金榜,疏龙白玉除。
仙蓂乘月吐,浑契史臣书。
-
古岸轻烟外,深林夕照边。
疏篱孤径窈,茅屋数家连。
花暝流莺歇,莎平乳犊眠。
桑麻青满眼,幽思颇相牵。
[明]
1379 年 ~ 1462 年
王直的诗文全集
共 37 诗文