-
晓莺催起。问当年秀色,为谁料理。怅别后、屏掩吴山,便楼燕月寒,鬓蝉云委。锦字无凭,付银烛、尽烧千纸。对寒泓静碧,又把去鸿,往恨都洗。
桃花自贪结子。道东风有意,吹送流水。谩记得当日、心嫁卿卿,是日暮天寒,翠袖堪倚。扇月乘鸾,尽梦隔、婵娟千里。到嗔人、从今不信,画檐鹊喜。
-
长爱秦郎绝妙词,荒寒暗合辋川诗。
斜阳万点寒鸦处,流水孤村又一奇。
-
灵隐冷泉图画开,奇峰西竺远飞来。
天然苍翠都消减,无奈满山金碧堆。
-
湿苔青,妖血碧,坏垣红。
怕精灵、来往相逢。
荒烟瓦砾,宝钗零乱隐鸾龙。
吴峰越巘,翠颦锁、苦为谁容。
浮屠换、昭阳殿,僧磬改、景阳钟。
-
汉家糜粟诏,将不醉、饱生灵。
便收拾银瓶,当垆人去,春歇旗亭。
渊明权停种秫,遍人间,暂学屈原醒。
天子宜呼李白,妇人却笑刘伶。
提葫芦更有谁听。
-
齧雪苏郎受苦辛,庾公老作北朝臣。
当年龙首黄扉者,犹是衡门一样人。
-
曾住西湖画幅间,楚乡久客亦良难。
先生道眼无分别,浙水江云一样看。
-
丰乐华楼已劫灰,涌金春色未尘埃。
道人有道轩窗静,那处湖光不好来。
-
来鸿又去燕。
看罢江潮收画扇。
湖曲雕阑倚倦。
正船过西陵,快篙如箭。
凌波不见。
-
杨柳苏堤欠补栽,谁能瀛屿种添梅。
去年我兴西湖别,健在明年又会来。
-
销尽黄金是此窝,高人欹枕看晴波。
钱塘门里九曲寺,得似先生一曲多。
-
歌咽翠眉低。
湖船客、尊酒谩重携。
正断续斋钟,高峰南北,飘零野褐,太乙东西。
凄凉处,翠连松九里,僧马溅障泥。
葛岭楼台,梦随烟散,吴山宫阙,恨与云霁。
-
八盘九曲已荒凉,四圣三贤半在亡。
乍见少年犹眼缬,只缘山色与湖光。
-
危榭摧红,断砖埋玉,定王台下园林。
听樯干燕子,诉别後惊心。
尽江上、青峰好在,可怜曾是,野烧痕深。
付潇湘渔笛,吹残今古销沈。
妙奴不见,纵秦郎、谁更知音。
-
歌舞儿嬉度岁年,当时先是忆龙川。
绝怜遗俗依然在,日日百花金胜船。
-
绿幕红帘没柁船,船头日日扑花钱。
笙歌水面盈盈去,过眼笙歌正可怜。
-
西子西湖只一般,翠云珠髻恣君看。
世间万物移人处,高鼻虬须也被瞒。
-
君王曾惜如花面。
往事多恩怨。
霓裳和泪换袈裟。
又送鸾舆北去、听琵琶。
当年未削青螺髻。
-
冷吸蝉吭露,清摇鹤背霜。
-
斜阳葛岭少人行,一片荒山系废兴。
留得临湖春雨观,东风摇落木香棚。
[元]
? ~ ?
罗志仁的诗文全集
共 23 诗文