-
东南第一名州,西湖自古多佳丽。临堤台榭,画船楼阁,游人歌吹。十里荷花,三秋桂子,四山晴翠。使百年南渡,一时豪杰,都忘却、平生志。
可惜天旋时异,藉何人、雪当年耻?登临形胜,感伤今古,发挥英气。力士推山,天吴移水,作农桑地。借钱塘潮汐,为君洗尽,岳将军泪!
-
梅压宫妆,柳横眉黛。都将留得春光在。弄琴台上忽相逢,吹箫月下曾相待。
海燕春归,江鸿秋迈。到头总是恩和爱。佳期约在白云间,一团和气春如海。
-
声迹随风,浪痕如霰。蓝桥路远无由见。黄昏肠断倚阑时,看看数尽南飞雁。
日理丝机,宵拈针线。春秋不管莺和燕。欲将心事诉佳期,回文直上金銮殿。
-
三径芳根自不群。每于霜后播清芬。枝头蛱蝶如羞见,篱外征鸿不可闻。
情脉脉,思纷纷。绕窗吟咏理馀薰。卷帘人在西风里,知是新来瘦几分。
-
压雪江山亦老,迎春草木俱新。雪销春去逐飞轮。谁识静中机运。
浊浊坝头泥土,攘攘市上风尘。为何不住往来人。都被利名淘尽。
-
疏散履穿东郭,流离马没蓝关。瓜洲谁问卧袁安。孤负新年月半。
铁瓮成银瓮出,金山做玉山看。无知儿女不知寒。冰箸掌中争看。
-
为问云间滕六,天工何事依违。冬前三白不时为。今日驾言春瑞。
瘦损穷彭泽柳,禁持杀傅岩梅。仁风反掌霁天威。都做一江流水。
-
凤舞汉阳月丽,龙吟汉水波飞。行云何事驻天涯。横玉危阑四倚。
问岳阳三度后,看尘世几番棋。鹤群何处未归来。冷落吴头楚尾。
-
晚临湘浦,忆鲛人、曾许泪珠绡帕。盥掬空明和月待,宫锁水晶深夜。
跃璧初圆,浮金不定,敌眼寒光射。水心龙镜,喜来翻不成把。
-
时序去如流矢,人生宛似飞蓬。石湾江上又逢冬。且喜一阳初动。
但见堪舆杳杳,更连山水重重。凄凉云物雨濛濛。惟足睡中归梦。
-
疏帘揭。云端仰见娟娟月。娟娟月。不应何恨,照人离别。
闭门独睡空愁绝。姮娥梦里低低说。低低说。悲欢离合,阴晴圆缺。
-
新酒初香菊半含。月也三三,日也三三。登高已约上崭岩,世事相担,风雨相担。
头上茱萸颠倒簪。身在河南,心在江南。渊明何日解征骖,俯也何惭,仰也何惭。
-
雾失南楼,云低东阁。枝头不见南飞鹊。姮娥何事太多情,今宵故误年时约。
天易阴晴,人多哀乐。从来此事难凭度。匆匆又是隔年期,且烧银烛酬高酌。
-
阑葺疏芦,帘编小苇,好个清幽公馆。栽槐夹道,种菊盈轩,景物便堪吟玩。门外一番雨馀,嫩绿缘枝,浅清清眼。悄无人,一枕新凉睡觉,燕泥香暖。
蓦地里、对景伤怀,思量无限。回首故园春远。松期竹待,壑诮林嘲,苦被浮名牵绊。一种思情最长,万叠江山,怎生遮断。向北堂见了,忘忧萱草,此心方满。
-
记得年时,离筵上、把梅花折。还经尽、江南烟雨,淮阳风雪。寒食清明都过了,看看又到端阳节。倚阑干、屈指数流光,经年别。
心一寸、肠千结。千里梦、三更月。□晓来寒透,不堪愁绝。羞见慈乌啼反哺,厌闻乳燕调新舌。睹禽物、愈觉倍伤情,归心切。
-
城头初鼓,天街上、渐渐行人声悄。半窗风月,一枕新凉,睡熟不知天晓。最是家山千里,远劳归梦,待说离情难觉。觉来时,帘外数声啼鸟。
谁道。为甚新来消瘦,底事恹恹烦恼。不是悲花,非干病酒,有个离肠难扫。怅望江南,天际白云飞处,念我高堂人老。寸草心,朝夕怎宽怀抱。
-
问津扬子江头,滔滔潮汐东流去。六朝文物,千年陈迹,几更乌兔。天限东南,水流今古,地分吴楚。喜壮游千里,桑弧蓬矢,功名事、儒生语。
翘首石头城北,簇楼台、远连芳树。雪销天气,澄江如练,碧峰无数。银瓮春回,金山钟晓,梦闲鸥鹭。早归来,尽日风平人静,孤舟横渡。
-
值升平海宇,又春色、与俱还。向杨柳楼台,海棠庭院,红药阑干。可人好风良月,都收拾入锦囊间。心事已超尘外,天公分付人间。
世途陆海拥波澜。回首梦中看。想酒醒罗浮,云空巫峡,饭熟邯郸。从兹破琴煮鹤,猗兰不用对人弹。粗足少游衣食,何妨司马江山。
-
金井梧桐飞报,秋期近也,乌鹊成桥。为问双星何事,长待今宵。别今年、新欢暂展,更五鼓、旧恨重摇。黯魂销。两情脉脉,一水迢迢。
寂寥。寄言儿女,纵能多巧笑,奚暇相调。暗想离愁,人间天上古来饶。但心坚、天长地久,何意在、雨暮云朝。宝香烧。无缘驾海,有分吹箫。
-
濯锦丰姿,新凉台阁。懊悔巫云太轻薄。琵琶未诉衣衫湿,菱花不照胭脂落。凤凰池,鸳鸯殿,重金钥。
春色画船何处泊。秋色丹青人难摸。可惜风流总闲却。此情不与人知道,知时只恐人挠著。碧窗前,银灯下,陪孤酌。
[宋]
? ~ ?
陈德武的诗文全集
共 78 诗文