-
风雨送人来,风雨留人住。草草杯盘话别离,风雨催人去。
泪眼不曾晴,眉黛愁还聚。明日相思莫上楼,楼上多风雨。
-
一舸归来,何太晚、鬓丝如织。谩叹息、凄凉往事,尽成陈迹。山迫暮烟浮紫翠,溪摇寒浪翻金碧。看长虹、渴饮下青冥,危栏湿。
谁可住,烟萝侧。俗士驾,当回勒。伴岩扃,须是碧云仙客。风月已供无尽藏,溪山更衍清凉国。恨谪仙、苏二不曾来,无人说。
-
斗柄回秋律。素蟾飞、冰霜万里,满川金碧。得月偏多何处是,惟有桥南第一。正野迥、西风寒寂。丹桂婆娑疏影在,想微瑕、未累千金璧。河汉远,澹无迹。
知君有句酬佳夕。尽高歌、胡床自倚,露漙珠溢。坐到参横星欲暗,隐隐天低似笠。但络纬、悲啼催织。吟咏凄凉翻有恨,谅知音、人远空追忆。谁为置,郑庄驿。
-
云接苍梧,山莽莽、春浮泽国。江水涨、洞庭相近,渐惊空阔。江燕飘飘身似梦,江花草草春如客。望渔村、樵市隔平林,寒烟色。
方寸乱,成丝结。离别近,先愁绝。便满篷风雨,橹声孤急。白发论心湖海暮,清樽照影沧浪窄。看明年、天际下归舟,应先识。
-
暖霭浮晴籞。锁垂杨、笼池罩阁,万丝千缕。池上晓光分宿雾,日近群芳易吐。寻并蒂、阑干凝伫。不信钗头飞凤去,但宝刀、被妾还留住。天一笑,万花妒。
阿娇正好金屋贮。甚西风、易得萧疏,扇鸾尘土。一自昭阳扃玉户,墙角土花无数。况多病、情伤幽素。别殿时闻箫鼓奏,望红云、冉冉知何处。天尺五,去无路。
-
一气动芒沕,鸣虫应清商。
天机发天籁,托彼蛩与螀。
凄然起秋声,感我彻肺肠。
幽思不自识,远兴来何方。
至音有如此,始晤韶与章。
-
平生射虎裴将军,马狞如龙弓百钧。
手撚白羽旁无人,注虎使虎不敢奔。
须臾丛薄斓斑出,人马不知俱辟易。
矢如蓬蒿弓减力,将军得归几败绩。
徐行爪牙元不露,眈眈垂头若微顾。
-
山头磴石危梯险,山下荒田野草悲。
更著秋风吹两鬓,不消几日尽成丝。
-
银床露湿井华寒,自挈铜瓶汲水还。
宿雨未乾池馆静,凉蝉犹在栋梁间。
-
竹里茅茨傍小溪,粼粼白石护渔矶。
想应日日来垂钓,石上蓑衣不带归。
-
暖霭浮晴篽。
锁垂杨、龙池罩阁,万丝千缕。
池上晓光分宿雾,日近群芳易吐。
寻并蒂、阑干凝伫。
不信钗头飞凤去,但宝刀、被妾还留住。
-
银牀露湿井华寒,自挈铜瓶汲水还。
宿雨未乾池馆静,凉蝉犹在栋梁间。
[宋]
? ~ ?
游次公的诗文全集
共 12 诗文